29 Kasım 2010 Pazartesi

Find a Cure For My Life

Sen doğma büyüme İzmirliyim diye geçin, Asansör'e yeni çık. Dün tarihe geçirdiğimiz bir durum Ayça'yla.

Bir de bazı reformlar gerektiğine kanaat getirdik yaşantımıza. "yaşantı"
Bu kelimenin ilk kullanıldığı sırada, herkes tarafından saçma karşılandığından ve yadsıyarak da olsa ara sıra güç bela kullandıklarından haberim var. Ama zamanla yaşantı deyip geçilebilecek bir duruma gelmedi mi aldığımız nefes, geldi.

Nefes demişken, bugün eczaneye ödediğim 43,00 törkiş liras'ın içime oturmasıyla eczane işletenlerin yarasına da parmak basmış oldum. Onlar mustarip, halk onlardan musdarip. Biz ülkecek mustaripiz gerçi ama, siyaset hakkındaki değerli yorumlarımı açık oturumlarda oturtmayı daha çok seviyorum. Kendimi kaybetmiş olmalıyım ki ofise öğle tatilimin bitiminden 20 dakika sonra geldim. Önceki kontrollerimde bana 5'er lira geçirmişler, ayrıca ilaçlarımdan 1 tanesini ödemiyor sigorta, birinin de %20'sini ben ödüyorum. Sosyal güvence filan hikaye yani. Patronumdan ssk ödemesini direk bana yapmasını talep edeceğim. Ben kendime bebekler gibi bakarım.

19 Aralık'a çok varmış daha. O zaman bir film iyi gider şimdi -> The Good Guy

2 yorum:

  1. asansöre kadar geliyorsun ama bana haber vermiyorsun.

    kutluyorum karşim.

    YanıtlaSil
  2. aa geçen cumartesi 2. kez gittim. üçlememi seninle yapıciim.

    YanıtlaSil