Akşamları yemek yerken genelde televizyonum açık oluyor. Çoğunlukla reklamlara dikkat kesiliyorum. Nasıl bir heyecan ve slogan meydana çıkarılmış, reklam filminin senaryosunda ne kadar ince espriler var ya da ufaktan dokundurmalar var onlara kafa yormak ayrı bir keyif (notun dibi: reklamlar kapitalizmin kalesidir).
Babasını hayatında hiç görmemiş, ya da ondan nefret etmiş, hayatında hiç baba dememiş-diyememiş insanları; çocuk sahibi olamayan ve bunun için bin tane doktor kapısı çalan erkekleri çöpe atan bir reklamdan bahsetmek istiyorum. Bir de tüm bunlar bir tarafa, sadece erkeklerin alabileceği bir otomobil izlenimi veriyor. Hoş benim anam toyota gibi hatun demek abes kaçardı ama iki taraflı düşünerek yaz şu reklam metnini canına yandığım. Ayrıca ufak çocukları sidik yarışına sokarcasına benim babam güçlü, benim babam öyle, benim babam süpersonik, benim babam troll... Bu reklam filmi için biri de gıkını çıkarsa da tazminat davası açsa, bak bakalım düşünmeden, zart diye akla gelen kafiyeli sözleri sosyal sorumluluk süzgecinden geçirmeden atıverebilecekler mi o makinanın içine.
Ahlak polisi değilim, babamla yaşıyorum, ama ben kime diyorsam. Tek örnek bu değil. İyice gıcık oldum.
Bitsin hadi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder